Szacuje się, że sześć z dwudziestu krajów o najwyższym wskaźniku samobójstw znajduje się w obrębie Europy i stanowią one około dwadzieścia procent wszystkich stanów chorobowych.
Z tych szacunków wynika, że choroby psychiczne, są nie tylko zjawiskiem bardzo powszechnych ale także groźnym.
Na różnego rodzaju zaburzenia, może zapaść dosłownie każdy. Najwcześniejsze przypadki samobójstw wśród dzieci sięgają nawet czterolatków. Mimo, że zazwyczaj wydaje się , że najmłodsi nie cierpią na nadmiar zmartwień, jest to podejście bardzo przestarzałe.

Dziś wiemy już, że dzieci są znacznie bardziej skomplikowanymi tworami. Nie tylko mocno przeżywają różnego rodzaju stresowe sytuacje ale także, myślą, odczuwają bardzo głęboką empatię i analizują. Niekiedy, dziecko z zaburzeniami osobowości nazywa się po prostu nieśmiałym i na siłę popycha do zabawy z rówieśnikami. Warto jest zwrócić uwagę na zachowania dziecka w stosunku do zwierząt. Znęcanie nad nimi może należeć do pierwszych czerwonych flag wskazujących nam, że w głowie dziecka dzieje się coś bardzo złego. W takim przypadku niezbędna będzie konsultacja z psychologiem. W przypadku dzieci jak i chorych ze wszystkich grup wiekowych ważne jest aby jak najszybciej podjąć terapię i wdrożyć właściwe leczenie.

Przechodząc ze skrajności w skrajność, podobny, dziwny pogląd dotyczący zdrowia psychicznego funkcjonuje na temat ludzi starszych. Wydaje się, że zdążyli już oni tyle przeżyć, że nie oczekują już zbyt wiele nowych doznań od życia i cieszą się tym co mają. Spokojna, starcza sielanka to w wielu przypadkach jedynie przykrywka. Według statystyk, osoby pomiędzy osiemdziesiątym a osiemdziesiątym czwartym rokiem życia, popełniają samobójstwa dwa razy częściej niż reszta społeczeństwa i jest to poważny problem. Ze względu na to, że po sześćdziesiątym roku życia, depresja może objawiać się pod postacią objawów somatycznych takich jak bóle stawów, brak apetytu czy problemów z krążeniem często mylona jest z innymi schorzeniami. Według badań zaledwie piętnaście procent osób starszych jest diagnozowana poprawnie. Ogromnym problemem jest także ignorancja i brak zainteresowania ze strony członków rodziny. Bardzo często chory skarży się na swoje samopoczucie, nie napotykając odzewu czy jakiejkolwiek chęci pomocy. Pamiętajmy, że każdy, niezależnie od wieku potrzebuje być czasami wysłuchany i wsparty przez najbliższych oraz przyjaciół. Bliskie i szczere relacje, nie gwarantują braku choroby ale są bardzo ważnym czynnikiem wspierającym w procesie zdrowienia.

Kolejną grupą, której problemów, społeczeństwo wydaje się najbardziej świadome są młodzi ludzie, w wieku dojrzewania. Wielokrotnie słyszymy określenie ” trudy wiek” i zdajemy sobie sprawę, jak wrażliwy bywa nastolatek. Dzięki wielu programom i publikacjom poruszającym problem samobójstwa i depresji wśród nastolatków wiedza na ten temat jest znacznie bardziej powszechna. Należy jednak pamiętać o tym, że choroba psychiczna może dopaść każdego, niezależnie od wieku, płci czy stanu posiadania.